Ξένον τόκον ἰδόντες ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου͵ τὸν νοῦν εἰς οὐρανοὺς μεταθέντες· διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος͵ βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τοὺς αὐτῷ βοῶντας· Ἀλληλούϊα.
Ὅλος ἦν ἐν τοῖς κάτω καὶ τῶν ἄνω οὐδ΄ ὅλως ἀπῆν ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος· συγκατάβασις γὰρ θεϊκή͵ οὐ μετάβασις δὲ τοπικὴ γέγονε καὶ τόκος ἐκ παρθένου θεολήπτου ἀκουούσης ταῦτα·
Χαῖρε͵ θεοῦ ἀχωρήτου
χώρα·
χαῖρε͵ σεπτοῦ μυστηρίου θύρα·
χαῖρε͵ τῶν ἀπίστων ἀμφίβολον ἄκουσμα·
χαῖρε͵ τῶν πιστῶν ἀναμφίβολον καύχημα·
χαῖρε͵ ὄχημα πανάγιον τοῦ ἐπὶ τῶν
Χερουβίμ·
χαῖρε͵ οἴκημα πανάριστον τοῦ
ἐπὶ τῶν Σεραφίμ·
χαῖρε͵ ἡ τἀναντία
εἰς ταὐτὸ ἀγαγοῦσα·
χαῖρε͵ ἡ
παρθενίαν καὶ λοχείαν ζευγνῦσα·
χαῖρε͵
δι΄ ἧς ἐλύθη παράβασις·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς
ἠνοίχθη παράδεισος·
χαῖρε͵ ἡ κλεὶς τῆς
Χριστοῦ βασιλείας·
χαῖρε͵ ἐλπὶς
ἀγαθῶν αἰωνίων· Χαῖρε͵
νύμφη ἀνύμφευτε.