Akathist Hymn to the Theotokos
Σελ 4
Δύναμις τοῦ ὑψίστου ἐπεσκίασε τότε πρὸς σύλληψιν τῇ ἀπειρογάμῳ· καὶ τὴν εὔκαρπον ταύτης νηδὺν ὡς ἀγρὸν ἀπέδειξεν ἡδὺν ἅπασι τοῖς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν ἐν τῷ ψάλλειν οὕτως· Ἀλληλούϊα.
Ἔχουσα θεοδόχον ἡ παρθένος τὴν μήτραν ἀνέδραμε πρὸς τὴν Ἐλισάβετ· τὸ δὲ βρέφος ἐκείνης εὐθὺς ἐπιγνοῦν τὸν ταύτης ἀσπασμὸν ἔχαιρε καὶ ἅλμασιν ὡς ᾄσμασιν ἐβόα πρὸς τὴν θεοτόκον·
Χαῖρε͵ βλαστοῦ ἀμαράντου κλῆμα·
χαῖρε͵ καρποῦ ἀθανάτου κτῆμα·
χαῖρε͵ γεωργὸν γεωργοῦσα φιλάνθρωπον·
χαῖρε͵ φυτουργὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν φύουσα·
χαῖρε͵ ἄρουρα βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρμῶν·
χαῖρε͵ τράπεζα βαστάζουσα εὐθηνίαν ἱλασμῶν·
χαῖρε͵ ὅτι λειμῶνα τῆς τρυφῆς ἀναθάλλεις·
χαῖρε͵ ὅτι λιμένα τῶν ψυχῶν ἑτοιμάζεις·
χαῖρε͵ δεκτὸν πρεσβείας θυμίαμα·
χαῖρε͵ παντὸς τοῦ κόσμου ἐξίλασμα·
χαῖρε͵ θεοῦ πρὸς θνητοὺς εὐδοκία·
χαῖρε͵ θνητῶν πρὸς θεὸν παρρησία· Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.