Ὕμνος ἅπας ἡττᾶται συνεκτείνεσθαι σπεύδων τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου· ἰσαρίθμους ψαλμοὺς καὶ ᾠδὰς ἂν προσφέρωμέν σοι͵ βασιλεῦ ἅγιε͵ οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον͵ ὧν δέδωκας τοῖς σοὶ βοῶσιν· Ἀλληλούϊα.
Φωτοδόχον λαμπάδα τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν ὁρῶμεν τὴν ἁγίαν παρθένον· τὸ γὰρ ἄϋλον ἅπτουσα φῶς ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν θεϊκὴν ἅπαντας͵ αὐγῇ τὸν νοῦν φωτίζουσα͵ κραυγῇ δὲ τιμωμένη ταῦτα·
Χαῖρε͵ ἀκτὶς
νοητοῦ ἡλίου·
χαῖρε͵ λαμπτὴρ τοῦ
ἀδύτου φέγγους·
χαῖρε͵ ἀστραπὴ τὰς
ψυχὰς καταλάμπουσα·
χαῖρε͵ ὡς βροντὴ
τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα·
χαῖρε͵ ὅτι
τὸν πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισμόν·
χαῖρε͵ ὅτι τὸν πολύρρητον ἀναβλύζεις
ποταμόν·
χαῖρε͵ τῆς κολυμβήθρας
ζωγραφοῦσα τὸν τύπον·
χαῖρε͵ τῆς
ἁμαρτίας ἀναιροῦσα τὸν ῥύπον·
χαῖρε͵
λουτὴρ ἐκπλύνων συνείδησιν·
χαῖρε͵
κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν·
χαῖρε͵ ὀσμὴ
τῆς Χριστοῦ εὐωδίας·
χαῖρε͵ ζωὴ
μυστικῆς εὐωχίας· Χαῖρε͵
νύμφη ἀνύμφευτε.